Του Σάκη Μουμτζή
Συνήθως αυτήν την έκφραση την λέμε με περιπαικτική και ειρωνική διάθεση. Και την λέξη σοφός την έχουμε εντός εισαγωγικών. Εγώ σήμερα τη χρησιμοποιώ κυριολεκτικά και χωρίς εισαγωγικά, γιατί εννοώ αυτό που λέω.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εσωκομματικών εκλογών της ΔΗ.ΣΥ. ήταν ισορροπημένο, αναμενόμενο και σοφό. Γιατί όλα αυτά; Γιατί, δεν επιδέχεται καμιά αμφισβήτηση, πως ο σκελετός, τα ζωτικά όργανα και η ψυχή της ΔΗ.ΣΥ. είναι το ΠΑΣΟΚ.
Αρέσει-δεν αρέσει αυτό είναι. Τελεία και παύλα. Με απλά λόγια, αν το ΠΑΣΟΚ εγκαταλείψει το εγχείρημα του νέου φορέα, αυτό καταρρέει άμεσα. Αντιστρόφως, αν οι εκτός ΠΑΣΟΚ αποπειραθούν να δημιουργήσουν δικό τους κόμμα, μόνον υπό αυστηρές προϋποθέσεις μπορεί αυτό να μπει στην Βουλή.
Συνεπώς, τι ποιο λογικό την ηγεσία της ΔΗ.ΣΥ. ή του νέου φορέα να την αναλάβει στέλεχος του ισχυρότερου εταίρου. Το αντίθετο μόνον προβλήματα θα δημιουργούσε. Έτσι, οι 210.264 ψηφοφόροι, έκαναν την αυτονόητη εκλογή.
Οσοι συνέδεαν την μαζικότητα της εκλογικής διαδικασίας με ένα αποτέλεσμα- έκπληξη, διαψεύστηκαν παταγωδώς. Καμιά προσωπικότητα δεν μπορεί να αντιπαλέψει την ισχύ του κομματικού μηχανισμού.
Άλλωστε, σοβαρό κόμμα χωρίς τέτοιους μηχανισμούς δεν μπορεί να υπάρξει. Όσοι αποπειράθηκαν να δημιουργήσουν ασπόνδυλα κόμματα, απέτυχαν.
Το εγχείρημα της δημιουργίας νέου φορέα, αν τελικά ξεκινήσει, απαιτεί προσεκτικά βήματα, σταδιακή ανάπτυξη των διαδικασιών, γιατί σκοπός είναι να μην λείψει κανένας από αυτό.
Και αυτές τις κινήσεις μπορεί να τις κάνει μόνον ένας ηγέτης που ηγείται ή είναι στέλεχος του μεγαλύτερου κόμματος. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει ερήμην του, πολύ δε περισσότερο σε αντίθεση του.
Ως προς τα πρόσωπα των δύο μονομάχων έχω να πω τα εξής: η κυρία Φ.Γεννηματά έχει να επιδείξει έναν σφριγηλό αντιπολιτευτικό λόγο, κάτι που αποκλείει –κατά τη λογική εξέλιξη των πραγμάτων— οποιαδήποτε σύμπραξη της με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η στάση της πέρυσι στην καταψήφιση του νόμου της απλής αναλογικής και η εν γένει, επιθετική προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ρητορεία της δεν αφήνουν περιθώριο για παρερμηνείες και για σενάρια που εξυφαίνουν κάποια βαμπίρ του ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Ν. Ανδρουλάκης,ακόμα και αν αποτύχει στο δεύτερο γύρο να εκλεγεί πρόεδρος της ΔΗ.ΣΥ., έχει εγγράψει υποθήκη για το μέλλον. Είναι νέος και άριστος γνώστης των μηχανισμών του Κινήματος, και των εσωκομματικών ισορροπιών.
Και οι δύο κράτησαν και κρατούν τις αποστάσεις τους από τη Νέα Δημοκρατία, και καλά κάνουν. Μετεκλογικές συνεργασίες δεν προαναγγέλλονται. Επιτυγχάνονται μόνον με την σύγκλιση των προγραμμάτων των δύο κομμάτων στα βασικά θέματα.
Ο μεγάλος ηττημένος των εκλογών είναι ο Σ.Θεοδωράκης. Έλαβε περίπου 22.000 ψήφους, όταν όλες οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο Ποτάμι 1,5-2%, δηλαδή 75-110 χιλιάδες ψήφους. Ας ψάξει να βρει τι έφταιξε.
Άφησα για το τέλος τον πραγματικά εντυπωσιακό αριθμό αυτών που προσήλθαν στις κάλπες. Δεν υπερεκτιμώ όμως το φαινόμενο. Αυτό το γεγονός δεν σημαίνει ούτε την αρχή του τέλους του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε την μετά- Τσίπρα εποχή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μην έχουμε αυταπάτες, έχει αντοχές και κυρίως διαθέτει πολλά χαρτιά να παίξει, και θα τα παίξει όλα.
Τα προβλήματα του χώρου της Κεντροαριστεράς δεν είναι οργανωτικά. Είναι βαθύτατα ιδεολογικά και πολιτικά. Και αυτά τα προβλήματα απασχολούν όλη την Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.
Ελπίζω πολύ σύντομα να ανοίξει μέσα στην ΔΗ.ΣΥ. ένας ουσιαστικός διάλογος για τις αποκρατικοποιήσεις, το ασφαλιστικό, το επιχειρείν, την φορολογία και για μια σειρά από θέματα που αγγίζουν τον πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας.
http://www.liberal.gr/arthro/176483/apopsi/s-moumtzis/o-sofos-laos-milise.html